XV. yüzyıldan XIX. yüzyılın başlarına kadar resmî görevlerini kendi hususi konaklarında icra eden şeyhülislâmlar, Anadolu ve Rumeli kazaskerleri ve nakîbüleşrafların görev yerleri, buna bağlı olarak da konakları sürekli değiştiğinden bunların ürettiği arşiv malzemesinin düzenli saklanması ve haleflerine intikali mümkün olmamış; evrakların muhafaza edildiği bir arşiv müessesesi de teşekkül etmemiştir. 1826 yılında Ağakapısı'nın şeyhülislâmlara, 1836 yılında da kazaskerler ve İstanbul kadılarına sabit bir mekân olarak tahsisinden sonra çeşitli mahzenlerde, medrese ve camilerde muhafaza edilen arşiv malzemeleri Bâb-ı Meşîhat'ta toplanarak yok olmaktan kurtarılmıştır. Bu müesseselerin XIX ve XX. yüzyıl içerisinde ürettiği arşiv malzemeleri de şeyhülislâmlığın lağvına kadar meşihat dairelerinde muhafaza edilmiştir. Cumhuriyet döneminde ise ilmiye sınıfına ait arşivlerin tamamı İstanbul Müftülüğü'ne devredilmiştir. Başbakanlık Osmanlı Arşivi ve Topkapı Sarayı Arşivi'nden sonra, Osmanlı Devleti'nden günümüze miras kalmış önemli defter koleksiyonlarına sahip arşivlerden biri de günümüzde İstanbul Müftülüğü'ne bağlı olarak faaliyet gösteren Şeyhülislâmlık (Bâb-ı Meşîhat) Arşividir. Bu arşivde 5300 kadar defter ve 50-60.000 kadar da evrak bulunmaktadır. Bugüne ulaşabilmiş defterler ve vesikalar dağınık bir haldeyken 1991 yılından beri devam eden tasnif çalışmaları sonucunda meşihat arşiv malzemelerinden defterler kısmının tasnifi tamamlanmış ve Bâb-ı Meşîhat Şeyhülislâmlık Arşivi Defter Kataloğu adıyla araştırmacıların hizmetine sunulmuştur.