İslâm’ın doğuşu, Yakındoğu kültüründe yeni ve çok önemli bir dönemi başlatır. İslâm dekorasyonunun tasvirsiz kimliği, yerel kültürler bağlamında ilginç soruları akla getirir. Temaların dekoratif şekillerden, insan ve hayvan figürlerinden oluştuğu vurgulanmalıdır.

XII. yüzyılda Selçuklular, Yakındoğu’ya ininceye kadar başlıca kültür merkezleri durumlarını korudular; XIII. yüzyılda Anadolu’daki gelişmeler, figür zenginliği bakımından İran ve Arap ülkelerindeki merkezlere göre farklıydı. Görkemli Osmanlı hâkimiyeti geniş bir coğrafyaya yayılırken, Osmanlı mimar ve sanatçıları, Selçuklu eserlerine göre oldukça farklı bir kimlik geliştirdi. Mimarideki yeni stil, esas olarak Sinan tarafından ortaya konmuştu. Bu sanat, temaları ve motifleri açısından İslâm dünyasının sanat çevrelerinden hızla farklılaştı.

Bunlara ek olarak resim, heykel, şekil, motif ve süsleme adına her ne çizildiyse tamamı için geçerli olmak üzere şunları söyleyebiliriz: Her yerde olanın hareket etmesine gerek olmadığı gibi, herhangi bir şeye benzemediğinden resminin yapılması da mümkün değildir.

Matbu versiyonunu satın almak için tıklayınız.

E-kitap versiyonunu satın almak için tıklayınız.