Elinizdeki kitapta XIII.yüzyılın önde gelen filozof ve ilâhiyatçılarından Nasîrüddin Tûsî’nin varlık ve ulûhiyyet düşüncesi incelenmektedir. Bu bağlamda düşünürün Arapça ve Farsça kaleme aldığı eserlerinden hareketle varlık, mahiyet, varlık-mahiyet ayırımı, varlık alanları, yokluk, hal teorisi, yüklem olarak aklın itibarları, mümkün varlığın taksimi, Tanrı’nın ispatı, sıfatları ve fiilleri gibi konular üzerinde durulmaktadır. Tûsî’nin varlık ve ulûhiyyet anlayışının genel hatlarıyla İbn Sînâcı gelenekle uyum içinde olduğu, ancak başta imkânın sübûtî bir özellik olmadığı ve maddeyle (heyûlâ) ilgili görüşleri olmak üzere bir kısım noktalarda bu gelenekten ayrıldığı ortaya konulmaktadır. 

Ayrıca kitabın girişinde Tûsî’nin hayatı ve entelektüel biyografisi hakkında ayrıntılı olarak bilgi verilmektedir.